ارزیابی اقتصادی کاربرد انرژی های نو در بخش کشاورزی ایران با تأکید بر انرژی خورشیدی

هدف از این تحقیق شناسایی بهتر پتانسیل انرژی?های تجدید پذیر و همچنین کاربرد آن در بخش کشاورزی ایران به همراه ارزیابی اقتصادی آنها (با تأکید بر انرژی خورشیدی) می?باشد. در این پایان?نامه با بهره?گیری از روش تحلیلی توصیفی و اطلاعات کتابخانه ای مطالب جمع آوری شده و با استفاده از روش?های ارزیابی اقتصادی (روش هزینه یکنواخت سالیانه) به کمک نرم افزار excel ارزیابی صورت گرفته است. در این پایان?نامه بعد از کلیات طرح در فصل اول، انرژی?های فسیلی و تجدیدپذیر مورد بررسی قرار گرفته و همچنین پتانسیل و ظرفیت?های آنان در جهان و ایران مورد بررسی قرار گرفته است و اطلاعات آماری این انرژی?ها در فصل سوم قرار گرفته است که شامل ظرفیت?ها، پروژه?های انجام شده و در دست انجام در انرژی?های نو است. در فصل چهارم نیز ارزیابی اقتصادی گسترش شبکه برق و ایجاد سیستم?های فتوولتائیک خورشیدی صورت گرفته است. در فصل پنجم نیز نتیجه?گیری و پیشنهادات قرار دارد. روستایی نمونه 15 خانواری با مصرف 36 کیلووات ساعت برق در فاصله 5 کیلومتری شبکه در نظر گرفته شده است. سناریوی اول نرخ تورم 30 و نرخ بهره 25 درصد و سناریوی دوم با 17 درصد نرخ تورم و 20 درصد نرخ بهره صورت گرفته است. نتایج بیانگر آن است که تحت سناریوی اول در بخش روستایی و کشاورزی تا فاصله 4 کیلومتری شبکه استفاده از شبکه برق صرفه اقتصادی داشته اما از این فاصله به بعد استفاده از انرژی خورشیدی توجیه اقتصادی دارد. همچنین در سناریوی دوم تا فاصله 8/4 کیلومتری شبکه استفاده از شبکه برق توجیه اقتصادی داشته و از آن فاصله به بعد استفاده از انرژی خورشیدی توجیه اقتصادی دارد.